Ben mi çabuk büyüdüm
Yoksa birden mi küçülüverdi dünya?
Kaç kelime süreceği belli olmayan bir yolun bozuk satıhlarında
Körelmeye yüz tutmuş gecikmiş şairliğimin
Yorgun satırlarındayım
Cevaplarını bildiğim soruları başkalarına soruyorum
Sonra hayat dönüp bana soruyor
Ben bilmiyorum
Karışan aklımın
Olan bitenin en ortasında
Sen varsın.
Bir insanın bir papatya'ya en çok benzemiş hali...
Sana tutunuyorum
Mısralarımı adına tutturuyorum
Senin nefesinde ıslak tutuyorum her şeyi
Sen olmasan ben hiç bir maviyi göremiyorum.
Kayıt Tarihi : 17.12.2008 20:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!