Dönülür Sanmayın Her Yerden

Yüzünde “üniversite mezunu,” makyajıyla örerken inşaattaki duvarları aldığı alkışlar, makyaj aktığı anda çıldırtıcı bir kine dönüşürdü.Makyajı yıkayıp atar veya tekrar sıkı sıkıya yüzünü kapatırdı,Sinan...
Öğretmenlik mezunu,atanamamıştı, tercihlerinin tutsağıydı ...

Ördüğü duvarlar sayesinde iltifatlar alıp ustalarını yenerken, tüm olumsuzlukları da "ördüğü duvarın güzelliginde” temizleyen bir işçiydi artık..

Elde edemediği tüm sevgilerin intikamını, yakıp kavuran güneşin ve isteklerinin kursağında yarattığı boşluğu,
her gece çöktüğünde,son sigarasını da tukettiginde
Suskunluğu ve bakışların rahatsız ettiği bir çocuk sessizliğiyle doldururdu...

O gün çok heyecanlıydı, atama sonuçları açıklanacaktı,acıya sevinçten daha dayanıklıyım derdi ama dayanamadı.
Bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyordu
Çalıştığı inşaatın 5.katına çıktı. Orada kimse yoktu.
1 Mayısın soğukluğu vurdu yüzüne
Sanki zihni bedeninden koptu.
Bıraktı kendini boşluğa
"Ölüm var dönülür sanmayın her yerden"
Bıraktığı nottu....