Dönülmez yol
Dünya hali, bazen ağlar bazen güleriz
Ama bil ki Dede; seni hep özleriz
Gittin; gelmeyeceksin dua ederiz
Dönülmez bir yola girdin neyleyim
Ağlarım sen gideli gözüm yaşlı
Yürüdüğümüz yollar hep taşlı
Doyamadık sana, kaldık eğik başlı
Dönülmez bir yola girdin neyleyim
Herkes sevdi seni kendisi gibi
Arkandan ağlaştılar dertli-dertli
Dursaydın, bak arıyoruz işte şimdi
Dönülmez bir yola girdin neyleyim
Biliyorum, gücenmedin dünyadan
Neler geldi geçti bak hayattan
İsyan etmedin hiç, dertten deryadan
Dönülmez bir yola girdin neyleyim
Dede; çabuk özledim maviş gözlerini
Görmedin ki daha, bizlerin mürüvvetini
Nasıl sığdırırım içime senin hasretini
Dönülmez bir yola girdin neyleyim
Sen gidince anladım ki, ayrılık çok zor
Bıraktın gönlümüzde ateşten bir kor
Görsem rüyamda; anam der ‘iyi ye yor’
Dönülmez bir yola girdin neyleyim
Herkes gelip gidecek, yalan dünyadan
Ben ağıtlar yakamam belki ardından
Bil ki sanadır hep dualarımız candan
İnşallah cennette alır seni Yaratan
Nur bahçesi cennet’i diliyorum ALLAHTAN.
22/02/2008Ünzile Koçoglu
Sebiha TürkmenKayıt Tarihi : 22.2.2008 21:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ünzile, en büyük ablamın kızı olur...

TÜM YORUMLAR (1)