Dönülmez Akşamın Tüfengi Şiiri - Lütfü H ...

Mesrur olmasa da kalp, âlâyım;
Alıştım cümle derdin zevkine.
Kalabalık renklere âmâyım;
Büründüm yalnızlığın rengine.

Gitmiyor artık bu yükün kağnısı.
Hoş geliyor tenhaların çağrısı.
Benim aklım da şaşırdı doğrusu;
Dertlerin ruhumla ahengine.

Gönlün camları toz, silmiyorum
Akla cevabim hep “gelmiyorum”.
Dayanır mı bu can bilmiyorum;
Alp akılla sarp gönlün cengine.

Bir ara yar gönlünü yer tuttum,
Ben mutluluğu o yerde unuttum,
Ne günlerdi ne de çok mesuttum,
Daha da rastlamadım dengine.

Kendime başımı aldım gittim,
Aradım yolları buldum gittim,
Kendime gelince daldım gittim;
Dertlerin dizi dizi hevengine.

Belki huzurdan bir pare diye,
Benziyor cemali yare diye,
Dayadım alnımı çare diye,
Dönülmez akşamın tüfengine.