Hayatım bir sınıf ve yok yazılır her gün bu sınıfta mutluluk.
Mutluluğu olmayan bu sınıfı geçmek büyük bir sorumluluk,
Bilemedim, doğruya mıydı yoksa yanlışa mı bu yolculuk.
İçine çökmüş yüreğim, attığım adımlarım buruk.
Ben kendime bile katlanamazken kim olabilir ki bu hayata konuk?
Bulabilir miyim ki kendimi, sağa sola sorup?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim