Donuk gözler Şiiri - Çiğdem Çimen

Aydınlık buz tutmuş
üşüyor gün
buz üstünde oynayan piton
güneşi yutmuş
dİz çöktü dün

duvarlar yorgun
gölgesi yok
bulutların dibinde oturmuşum
gözlerimde çakıyor şimşekten ok

iç yarası kocaman bir ur
dişlerimde bir titreme gök gürlemesi gibi
kabuslarıma sarıldım ne hırs kaldı ne gurur

uykusuzluğu demledim gözlerimde
rüyaları avuçlarımla içtim
yüreğim kafesinde hicret kuşu gibi çırpındıkça
korkuların dumanı tütüyor sözlerimde

ölü gibi yatıyor içimde gülüşler
asık suratlı
mız mız
mendebur bir cadı
dara çekildi
başa gelemedi ne kazasker ne kadı
hadi kutsayın bu ayrılığı