Donuk Şiiri - Hikmet Aksu

Erdemler yozlaşmış,duygular kayıp
Yok olmuş yargılar kayırga vakumunda
Sevgi alabora, aşk aşkın zamandan
Mertlik sandalı batık.

Dürüstlük beyinlerden vın…
Silinmiş hafızası teknolojinin
İnsanlar robot
Bedenler taş, ruhlar tutsak
Tipiler düzlemiş vicdan çizgilerini.
Devre dışı kalmış beyinler
Uyuşmuş, taş gibi vuran dolularla..

Heyhaat! ..

Kuşlar cıvıl cıvıl
Böcekler harıl harıl
Ağaçlar üretken
İnsanlar kış uykusunda…

Uçmuş kardeşim, âlem
İpin ucu kaçmış kuyrukla
Patlayan ganimet ambarıyla
saçılmış ziynet
Vuran vurana, kıran kırana
Cinler uyanık, ha babam haaa..!
Bir gayret bir telaş ki
Kutuplar taşınmış ekvatora! ....
Güneşi çekip bulutlar arkasına.

Ne zaman gelecekse bahar! ...
Çözülsün dokuları kaplayan buz
Donuk beyinler
Dürtüklesin kangren bedenleri.