Sen bırakılamıyacak kadar güzelsin,
Hayatımın anlamısın
Benim Dünyamın Merkezisin.
Ama bırakıyorum seni,
Zorundayım İstanbul
Anla Beni
Kayalıklarını bırakıyorum
Daracık sokaklarını,Olağanüstü Gecelerini,
Ama dertlerimi bırakamıyorum istanbul.
Sevdiğime gidiyorum diyemiyorum,
Onun gözlerinin içine bakamıyorum,
Çünkü denizini görüyorum İstanbul,
Denizin Gibi Kirlettiğin Gözlerini.
Yine Arkamdan Vurdun İstanbul,
Kirlettin Sevdiğimi Başka semtlerinde.
Şimdi bana nasıl bakıyor biliyormusun,
Zavallı,terkedilmiş bir hiçmiş gibi
Gidiyorum İstanbul,
Ama Döneceğim
Başka Semtin Çocukları gibi...
,
Tibette Kaybolan AdamKayıt Tarihi : 25.7.2010 17:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tibette Kaybolan Adam](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/25/donucem-istanbul.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!