o kendini biliyora ithaf(acep o beni biliyor mu)
Yıka sevdamı aşkın gözyaşlarıyla,
tut sensiz can çekişen ayrılığın su ellerinden
Sür merhemini yaralı kalbime
Ki sussun ruhumun çölündeki bülbüller
aşksızlığın en kara akşamında geceme gel
yıldızlar el ele tutuşup gelmene oynarken
Ay, akşamdan türküsünü çalarken şamdanım yanmıyorken
Gelip beni bulsan kayıpsız sevda arşivinden
Öpsen gıdığımdan
Dayanamaz olsun özlemim kokundan
kumbaramdaki acıları bozdursam sen gelince
kalp kentimize şenlik katsan
Yeşilleri sönmeyen şehrimin ışıkları kırmızı olsa
Dursa sana gelen ruhumun tüm araçları
emanet heveslerimden hesap verse son arzularım
gülücüklerin dertlerimi yamalasa gelsen yamacıma ve amacıma
bir sebep vardır ki yoksun yanımda sebepler ölse sen dirilsen
Ben seni aralasam aşk kapımızda gözleri nemli nemli
Sen gelsen gelmelerin beyaz helaline
Sen kalsan kalmaların kadim sevgisine
Sen alsan beni almaların alil sevabına
Okusan beni tutkulu gözlerinle her demine
Ben sevinsem “şurada “ölümü virgüller ayırırken
Bir nokta sevdana dilencilik ederken gayrı bunu da çok görme …
Kayıt Tarihi : 28.12.2008 10:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)