Dönmüyorsun geri Şiiri - Mustafa Seven Kalp

dönmüyorsun geri

ben seni her yerde
aradım durdum
ellerimle sana dokunmak
istedim
sense hep uzaklara kacıp durdun
ne care seni hep sevdim
sense bir türlü dönmüyorsun geri

takmışsın koluna yalnızlığı
avare avare dolaşır dursun
ıssız sokakları mesken tutmuşsun
vurmuşsun kendini yalnızlığa
kalbinde bir yerim yok beli
ne yapsam kendimi sevdiremiyorum
ben caresiz sense dönmüyorsun geri

kapatmışsın kendini yalnızlığa
kapılı kapılar arkasına
vurmuşsun kilidi üzerine
hayatan umudunu kesmişsin
akıtıyorsun boş yere gözyaşlarını
almışsın kara kalemi eline
yazıyorsun senle gecen hatıraları
ama dönmek gibi bir fikir geçmiyor aklından
ben seni hep beklerken
sense bir an olsun dönmüyorsun geri

inan yazık gecen zamana
bırak gururu dön diyorum sana
inan yazık bu aşkımıza
ben seni beyaz gelinlikle
yanımda eşim olmanı isterim
ucan kelebek gibi huzurlu ol
hep yanımda isterim
bir kuş misal uc bana dogru
solmasın acan güllerimiz
gel işte seni çok ama çok özledimmmmmmm

28 Kasım 2014, 05:00 ·

şiir:Mustafa Seven Kalp