Dönmüyor Dilim Şiiri - Şafak Erdem

DÖNMÜYOR DİLİM
Uzun bir aradan sonra yine gördüm seni
Yine içimde ki küller alev alev yanmaya başladı
Oysa ki unuttum sanmıştım
Ama bu sadece sana olan özlemimdenmiş
Bugün ilk başta konuşmadım seninle
Yanı başımda duruyordun ve tepkisizdim
Konuşmak için ağzımı açıyordum
Ama dilim dönmüyordu
Çünkü artık gururum kalmamıştı
Ama her zaman ki gibi sevgim gururumun önüne geçti....
Uzun zamandır gülmüyordum senin yanında güldüm
İlk defa....
Kabustan uyanmış gibiydim
Acı günlerin yorgunluğu üzerimdeyken
Güzel günlerin hayalini kurdum
Ve o hayallerin baş kahramanı sendin....