Dönmüyor anam Şiiri - Fatih Tutuk

Bir vicdansız beni koydu bu hale
Yüreğimin koru sönmüyor anam
Bugün yarın diye diye bekledim
Bekledim bir türlü dönmüyor anam

Günlerim geçmiyor gitti gideli
Aklımı aldıda etti bir beli
Böylemi olurdu aşk'ın bedeli
Bu acıya isim konmuyor anam.

Kesildi mektuplar haberi gelmez
O gitti gideli bu yüzüm gülmez
Ne haldeyim beni hiç kimse bilmez
Gönlümün feryadı dinmiyor anam

Gözüne bakınca durdu saatler
Seviyorum deyip verdi vaatler
Şiirler yazdım hep doldu kağıtlar
Kimselere bu dert denmiyor anam.

Şimdi baykuş girmiş bağlara döndüm
Hasretle anılan çağlara döndüm
Deli poyraz esen dağlara döndüm
Başımda ki duman inmiyor anam

Tüm şarkılar bize diye söylendi
Gittiği zamanda vakit öğlendi
Demek ki benimle gönül eylendi
Şimdi adımı hiç anmıyor anam.

İnsanlar içinde yalnız kalmak zor
Yalnızlık bitmeyen ateşten bir kor
Ne ben anlatayım gel nede sen sor
Yalvardım Yalvardım dönmüyor anam

Söndürdü giderken ayı güneşi
Aradım bulamam onun bir eşi
Nereye vurayım şimdi bu başı
Ayrılık içime sinmiyor anam

FATİH TUTUK / EMİNE COŞKUN