Dönmüşüm Şiiri - Kadri Kırmızıtaş

Sorma gardaş yorgun düşmüşüm haldan
Gurbette sahipsiz mezara dönmüşüm
Dökülmüş yaprağım kurumuş daldan
Zamansız uğrayan kışlara dönmüşüm

Ne düşlerim kalmış nede gerçeğim
Ne gülüm kalmış nede çiçeğim
Ne terazim kalmış nede ölçeyim
Dünyada akılsız başa dönmüşüm

Aldanmışım iki yüzlü sahte kullara
Umut ekmiştim toz topraklı yollara
Talan ettiler döndüm viran bağlara
Surdan dökülen taşlara dönmüşüm

Dört mevsim gibi yağardım dolu
Baharda coşardım karların seli
Kurt gibi gezerdim dağları çölü
Dişleri çekilmiş aslana dönmüşüm

Artık ne kalem ne kağıt tutmuyor elim
Çok şey yaşattılar yıkıldı hayalim
Zordur böyle yaşamak hak oldu ölüm
Tahtı devrilmiş sultana dönmüşüm

Kimse dostum darda diye gelmedi işte
Kimsenin hayrı yok kendinden başka
Yalanmış sevdalar bileydim keşke
Doğruya çıkmayan düşlere dönmüşüm

Derdimi can dediğim canandan aldım
Bitirdim ömrümü dar yerde kaldım
Sabah erken umudu azada saldım
Ağustos sıcağında kışa dönmüşüm

Ağlarken duman almış derim gözümü
Yalan yanlış avuturum artık özümü
Ayarı bozulmuş gönül sazımın
Lal olmuş suskun dile dönmüşüm

Neylersin kimsede kalmamış vefa
Yar deyip sevdiği ile kim sürmüş sefa
Artık adın anarsam girerim günaha
Dost yüzlü düşmanlı güne dönmüşüm

Vallahi bu dünyada iş tutmaz elim
Hayvan merhamette insanlar zalim
Ne dertler taşıdım kırıldı belim
Menzili bitirdim sona dönmüşüm

24/08/2018