Donmuş Gibiyim Şiiri - Yavuz Aydın Kars

Korku sardı kader çocukluğuma
Arzumu sakladı çook uzağıma
Temmuzda kar yağdı umutlarıma
Gençliğim buz kesti donmuş gibiyim

Çektiklerim ar içimde sakladım
Mekan tuttu ordan çıkaramadım
Ömür defterime hep çile yazdım
Hüzünden bir dünya kurmuş gibiyim

Dün nasılsa bugün aynı ezelim
Kim anlar bu yükü taşıyan benim
Sabahtan akşama susmaz gözlerim
Coşkun bir nehirle dolmuş gibiyim

Hangi dert deseniz o var YAVUZ'da
Kader en kara yazıyı yazmış anlımda
Herkes çiçek açar ilkbaharında
Ben sonbaharımda solmuş gibiyim