Donmuş Fikirler Şiiri - Mehmet Emin Çetin

Soğuk bir taşa,yangınımla oturmuşum
Titremeli ateşim bir yanımda
Ölüm ise arkamda bir akbaba
Dönen devransa dönmekte ters tarafa
Yavaş yavaş hicran örtmekte üstümü
Kalemim düştü düşecek donmuş ellerimden
Gözlerim her an uykunun safında
Azrail çok yakın,ellerimden tutmaya
Aklım affını unuttu günahlarının
Sevmek çöp kenarında artık bir döşek
Sevda kara gecelerde gezenek
Hayallerim ise rengi solmuş giyecek
Kim kurtaracak kim gelecek?
Sanki donmuş cesedime toprak mı yetecek?