Donmuş Beş Parmak İzi Şiiri - Adnan Şahin 2

DONMUŞ
BEŞ PARMAK
İZİ

Dün gece haberler söyledi,
İzmir’de kimsesiz bir T.C. Vatandaşının,
donarak sessizce can verdiğini.
Devriye gezen polis ekipleri bulmuş,
Bir bankın üstünde,
kartondan yorganlar altında ki;
donmuş kimsesizi.
Bir tabuta koyup götürdüler.
Görseydi halini belki sevinirdi,
Yaşarken değil ama,
En azından öldükten sonra da olsa,
Sahipsiz değildi.
Acı ve hüzünlü ama
tabutu bile epeyce gösterişliydi.

Hey gidi güzel İzmir heyyy!
Gavur diyordu sana birileri.
Gavur mu oldun yoksa sende şimdi?
Ama sana gavur demek, gavura haksızlık olur.
Çünkü gavurda hiç kimse donarak ölmüyor ki.

Kilometrelerce uzak olsam da İzmir’den,
Bir bıçak saplanır gibi hissettim acısını.
Giderayak;
öyle bir şamarladı ki kimsesiz kardeşim.
Dağladı, yaraladı sızlayan yüreğimi.

Hey gidi cihana bedel sosyal devletim,
Ey benim, yüce kahraman duygusal milletim:
Siz de görebiliyor musunuz şimdi?
Kimsesiz kardeşimin attığı tokattan arda kalan,
Yüreklerimize bıraktığı;
Donmuş beş parmağın izini?

05.01.08