Sanma dönüşünü bekler dururum,
Ben de bir âdemim, vardır gururum,
Bırak yaralarım kendim sararım;
Titrek mum gibi bir yanıp, bir sönme,
Eyvallahım yok ha, dönmezsen dönme!
Alışkınım bahar, kışa, yaza da,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla