Dönmez sana bu gönül Şiiri - Şaban Akdoğan

Hayır vermiyeceğım sana gönlümü.
İsteme benden bir daha onu.
O kırık ve mahzün.
Yetim ve öksüz boynu bükük hüzün dolu.

Yaralı koparılmış mahbubunden.
Mahküm edılmiş sensizliğe.

Senden yemiş darbeyi sana küskün,sana kaçgin.

Hayatının darbesini yemiş
Görmediğini bu güne kadar senden görmuş.

Bilmedigini öğrenmiş senden ihanetin,hayinliğin sırrını çözmüş senden.

Sen ne yapsan nafile. Uçan kuşlari emrime versen de,tüm gülleri bana koklatsanda,canavarlari bana muti kilsanda,dünyaya hakim kılsanda sana dönmez gönlüm.

Havada uçursan da,denizin üstünden yürütsen de,hazineleri önüne sersende asla dönmez sana bu gönül.

Tüm sevdiklerimi geri getirsen,ölenlerimi diriltsen de (Bi iznillah) asla asla...

Göklerde köşkler yapsan yakutlarla donatsan da,huri ğulmanları hizmetci kilsanda asla asla...

Umutsuzluklarimi umuda döndürsen de,uzaklıkları yakinlaştirsan da af etmez seni bu gönül...

Dağlari parmağında oynatsan da,deveyi iğnenin deliğinden geçirsen de,kısrakları doğurtsan da asla.

Ayı ve güneşi hediye etsende,yıldızları servete dönüştürsen de asla...

Af ettiremezsin kendini bana ve gönlüme.
Sen çıkamazsın bir daha karşıma bakamzsın yüzüme.

Baş kaldırdı gönlüm esarete tahammul edemedı ihanete.
Köle yapmak istedin gönlümü kendine başaramadın...

7.04.09