Dönmeyeceğiz biz Şiiri - Mehmet Bayalan

Ne uğursuz ve amansız
Badirelerden geçtik biz
Ölülerin dirileri toprağın altından yönettiği
Yüzyıllarca bilim diye hurafeyi seçtik biz
Büyük sandığımız adamların
Her şeyin içine ettiği
Asırlardan geçtik biz
Ne zaman ki
Tıkandı bütün geçitler
Kapandı kapılar
Aydınlık sandığımız solucan delikleri
Başımıza çökmeye
Başlayınca bir bir çürük yapılar

Bir ışık
Bir aydınlık pencere açıldı
Süzülerek beşbin yıllık tarihin derinliklerinden
Gönüllere bir nur gibi saçıldı
Terkedilmiş ovalara
Başı dumanlı dağlara
Bir canlılık
Bir uyanış kış uykusundan
Bir millet sıyrıldı ataletin ve korkunun libasından

Ne günlerden geçtik biz
Geçitleri karanlık
Kılavuzsuz eğri büğrü yolları
Sarmışken çepeçevre milleti
Cehalet ahtapotunun
Kolları

Yürüdük ışığın ardı sıra yürüdük
O büyük rehberin kollarında
Yeni doğmuş bebeler gibi büyüdük
Aydınlık yollarında

Artık ne yaparlarsa yapsınlar
Bir daha geri dönmeyeceğiz
Ölümlerden kasırgalardan geçtik biz
Bir daha asla ölmeyeceğiz...