Dönmeyeceğim Şiiri - Mehmet Sakarya 2

Tiryakiliği ben bilirim,
Müptezarlığım onun eseri…
Hep korkarım yokluğundan,
Yani olmayacağından…

Öfkeler ne olur durun biraz,
Zehir eden siz değimlisiniz hayatı?
Kusur ararsınız kırmak için gönülleri,
Öpmemek için kiraz dudakları,
Görmemek için araz gözleri, (araz sel, akıntılı su)
Gurur yapar yıkarsınız yürekleri…

Cesaretinize hayranım acımasız öfkeler,
Sevgiliyi de aldınız, ansızın çaldınız,
Beni kurban ettiniz aklınız sıra
Tamam siz kazandınız kötüler…

Asla düşmeyeceğim yorgun aşık durumuna,
Bu azaplar derin yara açtı yar yoluma,
Dönmeyeceğim asla, düşmeyeceğim oyuna,
Ben zaten mahkum değil miyim yolun çıkmazına?

Hayır! Acılar, dönmeyeceğim artık, dönmeyeceğim,
Rotasız gemi gibi kaldım okyanusun ortasında,
Fırtına sessiz kalır yüreğimin sancısının yanında,
Yapraklarımı döktürdün, kanatlarımı kırdın hazanda,
Hayır! Güzün gülleri, aşkımı tazelemeyeceğim baharda…

Önemi yok, tersine döndürsem de deryayı,
Önemi yok, yeniden kursan da dünyayı,
Yok ettiniz hep birlikte, içimde yaşattığım aşkımı,
Ve önemi yok artık, çaldınız çoktan ölmüş canımı…

Yok ettiniz hep birlikte kara sevdanın sahibini,
Dahası gücümü de tükettiniz, yitirdiniz beni,
Gururumu, duygularımı, o büyük onurumu,
Yerle yeksan eylediniz aşkın gerçek kalbini…

Hayır! Dalgalar, paylaşmayacağım sizinle gecelerimi,
Hayır! Sevgili, ne olursa olsun maziye gömeceğim,
Gömeceğim, ölümsüz sevgimi…