Dönmesini Bilirim Ama Dönmeye Bilirim

Gece sabahı çıkartırken koynundan alelacele
Toprağın dumanını seyrediyorum
Başakların arasından güneş köyümün horozlarının üzerine doğuyor
Önce onlar canlanıyor yeni güne
İçimde bir şeyler uyanıyor sabaha merhaba dercesine
Çığ düşüyor yüreğimin tam orta yerine
Damlalar olup akıyor içime

Zamanı sana emanet edip
Bitmeyen yolların esiri olmak tek hevesim
Toprağın kokusuna tuz biber ekip
aç kalmış kangal köpeği gibi katıksız yemek istiyorum

Buğday başaklarının arasından hayalin seçiliyor
Uzun gidişler var geleceğimde
Güneşin gideceği yer belli
Ben nereye gidiyorum biliyor musun

Sen bunu öğrendiğinde geç olmaz umarım
Var mısın iddiasına girelim
Döner miyim dönmez miyim diye
Hep sen mi kazanacaksın
Belki bir gün ben de kazanırım
bir bilsem senin kaybetmeyeceğini

Akşamlar hüzün seriyor etrafa
Buğday başakları arasından gözüken
Horozlar şimdi de geceyi müjdeliyor
Ortalık kırmızı gök kırmızı ve kırmızının tonları

Köyümün yolu şose
Etraf sessiz
Ben sessizim
Uzayıp gidiyorum bilmediğim bir yere
Bekleme
Dönemem terk ettiğim yerlere
Dönemem huyumun canı çıksın
Var de bana huysuz ne çıkar
Buyum ben işte

Dalları sallanıyor koca çınarların
Ellerim titriyor üşüyorum
Isıt beni sıcaklığına ihtiyacım var
Anadolu’nun sabah ayazlarına benzeyen
ayazlarıma bırakma beni