kan dökülür kurakça iklimlerin
yapraklarına benzer miydi gülüşün
aralıklarla tümcelerini söyle
küskünlük bitsin barışık baka kalır
şans gülecek mi tılsımlaşır mı gece
erişilmezlik yankılanır kuyuda
ürkekliğinde kör topal yokuşunda
tutulmuştu şavk yüzü gökyüzü görmez
sönmeden kavrul ah etme kimseye ha
duymasın kimse içlendiğin sevdaya
doğan sonuna yılgınlığın bitmesin
gözleri küle dönmesin can saydığım
060310-11denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 6.3.2010 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
duymasın kimse içlendiğin sevdaya
doğan sonuna yılgınlığın bitmesin
gözleri küle dönmesin can saydığım
güzel bir finaldi
tebrikler hemşerim emeğin eğer görsün hürmetler.
TÜM YORUMLAR (1)