Dönmeni bekliyorum Şiiri - Serkan Karabulut

Sen gideli kendime bile açmadım kapıları
Susturdum bütün içsel duyguları…

Bu ev bu odada varlığın varmış gibi
Oysa gözümü açtığımda duvar
Duvar da resmin
Sadece bakıp gülümsüyor

Her şey açık seçik değil mi?
Bir şey eksik hayatımın rengi
Sen yoksan renk olmaz ki

Her şey olası dünyada
Her nedense olasılıksızlar fazla

Kader diyor kimi

Biçilen ömürde
Çekildi ipi gençliğin

Savaştım bütün varlığımla

Şimdi duyabiliyor musun sesimi
Dinle bu kalbimin dili
Her şeyde olduğu gibi
Samimi yalın ve saftır sevgi

Senden
Tutunacağım bir dal istiyorum
Hayat zaten dayanaksız
Küçücük bir arzu bu
Dönmeni bekliyorum

Serkan karabulut