Özgür Havuz - Dönmeni Beklerken... Şiir ...

Tüm yaşam hücrelerim gözlerini kapatıyor bir bir.
Gökyüzü kararıyor, sensizlik dolu bir gece, ellerini uzatıyor sessiz kalmış benliğime.

Bile bile insan içini acıtacak bir gerçeğin ortasına atar mı kendisini?
İşte ben bunu yaptım,
Yani beni hiç tatmadığım acıların kucağında uyutacağını bilerek seninle aynı rüyada olmayı seçtim. Bu yüzümde gördüğün utanç dolusu gözyaşları, iç kanatan acılarımın bir şahididir.
Ne de olsa sen başka bir kent’in yamaçlarında mutluluğunu ısıtmayı becerebiliyorsun,