Dönmemek Birine Şiiri - Devrim Öner

Çok derinde, pek yakınımda,
işitiyordum düşündeki bensizliğimi,
kıskandım unutuşunu.
Nasıl da belli değildi tıkırtısızlıklarım,
sallanmaması aklımın gözlerinin önünde,
titrememesi vücudumun aniden,
geçici bir baskının hissedilmemesi
göğüs kafesimde.

Sanma sen de iyileşmedi olağanlığında yarattığım
kağıt kesiklerim ve
hala oradayım, belirsizliğinde.
Ah ben şimdilerde içip şarabımı,
düşlüyorum güne karşı,
bana sevi gözlerle bakanları.
Elbet bulacağım bir gün
karşılıklı kalp titreşimlerini hiç kuşkusuz.

Düşünmezdim gitmeyi bile senden,
görmezden önce bahçemde bambaşka çiçekler.
Şimdi birçok dikenden kolay vazgeçebileceğim ben,
ancak senin ufak bir gül yaprağı bile bulman...
çok zor...

Dönmedim bu sefer.
Beklemiş miydin?