Dönmem Asla Geri Şiiri - Semiha Çelikkol

Savrulsada gönül bahçemin gülleri...
Toz bulutu gibi dağılsada göklerde,
atmam asla bir adım geri...
Sürüklensede aciz bedenim yerlerde...
Yağmurlarda ıslansa da gözlerim...
Kar taneleri dondursada solmuş dudaklarımı...
Ateşler yakıp,kavursada yaralı yüreğimi...
Bir dala takılıp kalsam bile sonsuza dek...
Gündüzde geceyi yaşatan,yıldızları gökten kopartan
engin denizleri çamura bulayan...
Eyy zalim serseri eğilmem taş kalbinin önünde...
Bir gururum kaldı elimde onuda sana vermem asla...
İnsafa gel artık ruhumu eyleme deli...
nefretin zirvesini yaşıyorum sende
silinmez yaraların vücudumda
sonsuzluğa gömdüm ben seni
çocuklarımı ve beni
rahat bırak artık istemiyoruz seni...