Araya araya buldum izini.
Hak nasip eyledi gördüm yüzünü.
Bağırırım tüm cihana şu sözümü.
Sevdim onu bir kere dönmem artık.
Nefsin arzularını zincire vurdum
Bir değil bin şeytanı yanımdan kovdum
En sonunda Tövbe edip huzuru buldum
Dünya üstüme gelse, tövbemi bozmam artık
Akşam olur karanlığa kalırdım
Sevdalanır hayallere dalardım
Bir yar arar alev alev yanardım
Seni buldum ey dost. aramam artık
Cahil ile yola düşüp kalkardım
İlim diye boş sözlere kanardım
Aldığımı bir merkebe sarardım
Yaktım o semeri, bağlamam artık
Işık diye mum ışığı yakardım
Karanlıkta Baykuşlara bakardım
Güneş açsa gece olmuş sanırdım
Nuru buldum. Güneş dahi az artık
Başım gökte suratımı asardım
Bir çuvala bin mızrağı koyardım
Benlik putu hep yanımda taşırdım.
Putu kırdım içimden. Taşımam artık
Dünya kepse hiçbir kula bakmazdım
Bir fakire ancak bir pul atardım
Övüncümü asumana asardım
Kervan geçti viran oldum. Ayıldım artık
Batıla dalıp aldandım durdum
Her yüze güleni dost sanırdım
Birkez değil bin kez uyarıldım
Son pişmanlık fayda etmez. Anladım artık
Ne İlim bildim ne irfan gördüm
Birtek yalanı söyler dururdum
Her yanımı sarmış hüsnü kuruntum
Eğrilmiş odun gibi, düzelmem artık
Kayıt Tarihi : 6.12.2022 14:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!