Dönmek Veya Gitmek Şiiri - Soner Caner

Yollarda ayrılık var dedi yaşlı adam,
Kadın az duraladı…
Geriye dönüp uzun uzun baktı.
Gözlerinden bir rüzgar kalktı
Gözlerinden toz duman
İrkildi bir an
Bey dedi,
Yaşlı adam dönmedi geriye
Çöktü olduğu yere
Bildiği bir sorunun cevabını düşündü…
Bir avuç toprak aldı yerden
Usul usul bıraktı tekrar yere
Yaşlı kadın iliştirmese de gözünü yaşlı adama
Neredeyiz? Diye sordu.
Neresindeyiz zamanın bey dedi
Yaşlı adam ısırdı dudaklarını.
Yavaşça kalktı ayağa
Yaşlı kadının avucunu açıp
Elinde kalan son toprağı bıraktı
Yaşlı kadın titredi önce
Korktu, ürperdi
Kabullenmediği zamanın sorgusunu yineledi
Koşup gitmek istedi düşünceleri
Çocukluğuna…
Annesini taradı ufukta buğulu gözleri
Sıktı toprağı avucunda sımsıkı sıktı
Yaşlı elleri küçüldü küçüldü
Minik bir kız çocuğunun kalbini yükledi
Yaşlı adam, hissetti rüzgarın kokusundan
Baba edasında hadi gidelim dedi
Adımını atarken yıllara
Küçük bir kız çocuğu adımladı arkasından
Gözlerinde fırtına
Güneşin battığı yöne doğru ilerlediler
Güneş henüz batmamış olsa da
Yaşlı adamın gözlerindeki dağların ardı kararmıştı bile
Küçük kızın kalbini yüklemiş sırtına
Derin bir nefes çekti.
Ama hava dolaşmadı ciğerlerini
Öksürdü yaşlı adam.
Küçük kız büyüdü birden, arkasında
Hatırlar mısın bey dedi
Sen öksürdüğünde uyanırdı oğlanda aniden…
Yaşlı adam küçüldü…
Gülümsedi,
Gençliğini araladı rüzgarın arasından.
Güneş gülümseyerek uzandı gözbebeklerine
Yaşlı kadın hissetmiş gibi…
Güneşin vurduğu gölgelerinde
Oğulları bir devdi sanki…