Dönmek Şiiri - Enver Hamit

Bıraktım kendimi ayaklarıma
Götür dedim uzaklara.
Ağlayan otobüslere teslim edildim
Hüzünlü duraklarda bırakıldım.
Yabancılarla dolu tanıdık sokaklar,
Duvar yazılarındaki kararlılık,
Reklamlardaki mutlu yüzler,
Yolunu kaybeden köylüler,
Robot gibi dolaşan jandarmalar,
Şehrin ruhuma işleyen uğultusu,
Trafik gibi sıkışıp kalan hayat,
Hava gibi kirli ve pis kokulu soluklar,
Unutulmuş umut gibi bırakılan çöpler,
“Hayat devam ediyor” diye fısıldayan ayakkabıları,
Bir fuara donsuz gitmeyi düşünen bir kadın,
Çevirmemi bekleyen öfkeli şiirler,
Mamasını vermem gereken kedilerim,
Yazmamı isteyen aceleci yeni mısralar,
Ben alışık, yanık, kopuk dünyam,
Çekip geri getirmek istediler beni yuvama.
Bıraktım kendimi ayaklarıma.

16 Mayıs 2015 /Urumçi