Gözyaşlarımla, kırık kalemimle yazıyorum bu mısraları.
Hısımlı sanki benle defterimin yırtık sayfaları...
Sensiz, sadece ıslatıyor umutsuz bir şekilde beni bu şehrin yağmurları.
Dönmedin seferinden, unuttun mu yaşanmış onca anıları?
Hatırladım... Hatırladım gözlerinin rengini.
Aşk, sevgi bulmak mıdır gerçekten kalbinin dengini?
Bir dilenci misali bağırıp istemiştim bir parça sevgini.
Dönmedin seferinden, unuttun mu gerçekten sevdiğini?
Ayrılıyor limandan birer birer gemiler, sandallar...
Seni yazmayı, söylemeyi — en çok da sevmeyi — yıllardır şiir sandılar.
Yaprağına kızıp da sonbahara teslim etti şu kupkuru dallar.
Dönmedin seferinden, unuttun mu? Yoksa seni de mi kandırdılar?
Bağırsam, istesem gelir mi herkesin kaçtığı şu ölüm?
Hayatım kaç sezona bölündü, bu kaçıncı bölüm?
Sensizliğe katlanamadım... Nerede yarınım, nerede dünüm?
Dönmedin seferinden, unuttun mu? Bugün benim doğum günüm..
Kayıt Tarihi : 18.5.2025 00:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!