Dönmedin Gülüm Şiiri - Bekir Yavuz

DÖNMEDİN GÜLÜM

Ne bir güle baktım ne de kokladım,
Sen yoksun diye ben, yolun bekledim,
İkrar kıldım sana öyle bağlandım,
Yıllar geçti gülüm hala dönmedin.

Gün güne eklenir hafta ay oldu,
Kaçıncı yıl bitti kemale erdim,
Baharlar değişti güzler kış oldu,
Yıllar geçti gülüm hala dönmedin.

Seninde yüreğin böyle sızılar,
Gözlerinden yaşlar boşalır akar,
Hayallere dalıp boşluğa bakar,
Yıllar geçti gülüm hala dönmedin.

Bak işte ellerim açtım semaya,
Sen iste kışlarım bahara dönsün,
Gül yüzün eş değer güneşe aya,
Yıllar geçti gülüm hala dönmedin.

Sevgiyle uzanır elim eline,
Bu kalbim aşkınla nasıl iniler,
Kalbinin sesini bir kere dinle,
İnatlar kırılır yok olur kinler.

Bektaş’ım seslenir sana aşk ile,
Kapılmasın boş bir hayale gönlün,
Duy yürek sesimi ses ver gönlünce,
Yıllar geçti gülüm hala dönmedin.

Bekir Yavuz
2/ Şubat/ 2013/ Cumartesi
Beyoğlu/ İstanbul