Dönmedin,
hayalimde öldürdüm seni,
yaşasan ne değişir ki;
Söz verdin yapacaklarına,
Yardım ettim senin amacına.
Sen ulaştın Kaf Dağı'na
beni bıraktın buralarda.
Yukarıdan iki kürek te toprak attın,
sen attın, ben toprağı
ayaklarımın altına aldım.
Ay battı,
zaman ununu eledi.
Yedi tepeden yedi seda geldi.
'-İn aşağı sefil.' Dedi.
Her kişi kendi sıfatını kendi bezedi,
süsledi,
çekil gözümün önünden,
senin de işin bitti...
Kayıt Tarihi : 25.10.2006 16:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Haddini bilmeyenler veya verdiği sözleri tutmayanlar veya konuştuğu gibi yaşamayanlar sefil olurlar.
TÜM YORUMLAR (1)