Dönmea Geriye Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Evlenmiş kültürlü diye subay biriyle
Çileli yıllar süslemiş saçlarını beyaz ile
Yüzündeki çizgiler andırıyor kıvrılan nehirlere
Bezdirmiş canından kumar kadın ve içkiyle
Bıçak darbelerinden dönmüş vücudu haritaya
Katlanmış ne yaptıysa bütün sadakatiyle
Her tartışmada konulmuş yalın ayak kapı önüne
Rezil olmuşlar konu komşuya
Katlanamaz olmuş böyle yaşamaya
Boyuyla bir evlatları olmuş otuz yılda
Ölüm bile hiç gelirmiş aciz olsa
Oturup karar almış evlatlarıyla
Hayırsıza bırakmışlar kadın içki ve kumarıyla
Elde bulunan stoklar eriyince
Ev savaştan çıkmış harabeye dönünce
Aklı başına gelmiş üç yıl sonra
Arıyormuş köşe bucak her yerde
Mutluluğuma kavuşur muyum tekrar
Sen istedin diye yuvayı dağıtıp ta
Sonunda ayakları yere değdi diye
Sen arıyorsun eski güzellikleri ama
Zaman, zaman yalnızlıktan sıkılsa da
Çok mutlu bir düzen kurmuş kendine
Unut, unut dönmez asla geriye asla geriye