Biri terk etti dönme dolabı
Biri yeni bindi
Biri yeni başlıyordu dönmeye
Diğeri çoktan razıydı inmeye
Yeni binen döndü, döndü...
Bu alemden habersizce
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Şiir vurucu gücünü söylediklerinden değil, söylemeyip bıraktıklarından alır derler.
Son dizeye gelesiye çok hoş bir şiir okuduğumu düşündüm. O son dize olmasaydı dönme dolabın salt aşkı mı, dünyayı (yaşamı) mı, yoksa her ikisini birden mi ima ettiğini düşünüp duracaktım ve bu bulmacalı hali, şiirin uyandırdığı hazzı büyütecekti.
Ama şair açıklama gereği duydu.
Şiirin harekete geçirdiği düş gücümü sınırladı.
Yoksa şiir hala güzel.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta