Dönme dolap misaliyim...
Ufukta ulaşacağım nokta,
Başladım noktayla aynı.
Dön, dön, yine dön.
Dönme dolap misaliyim...
aynılaşan yaşam
yozlaşmışlık, son surat yaşamlarda
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta