Küçükken dönme dolaplara binerdik;
Ne kadar da eğlenirdik.
Hiç usanmaz defalarca sıralara girerdik.
Bazen anne-babamızdan azar bile işitirdik.
Şimdi büyüdük biz; dönme dolapları bıraktık.
Ama onlar bizim peşimizi bırakmıyor,
Kimimiz bu dönme dolapları çeviriyor,
Kimimiz ise kaderine razı dönüyor.
Kayıt Tarihi : 26.10.2009 10:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)