Dönme Şiiri - Şeref Işı

Demek gittin artık yoksun ve birdaha olmayacaksın
Ardında bir yığın hatıra yıkılmış bir hayat
Ve ağlayan birçift göz bırakarak
Demek gittin
Tek kelime yettimi böylebir aşkı bitirmeye
Unut demeyle unutulurmu silinirmi yaşananlar
Hadi ben bir rüya gördüm yalandı hepsi bir hayaldi
O sahil kenarı bitmeyen geceler
Ellerime kelepçelenen ellerin
Her ayrılık anında kahrolan yüreklerimiz
Hepsi yalandı
Peki ya o kollarımda eridiğin anlar
Seni seviyorum diyen dudakların onlardamı yalandı
Kundaktaki bir bebeğin sütünü çalar gibi çaldın seni benden
Seni benden alıp birbaşkasına hediye ettin
Şimdi beni kim avutur
Hangi gece seni düşünmeden sabah
Hangi sabah hayalini kurmadan gece olur
Demek gittin
Ölüme inanıp ayrılığa inanmazken
Senin uğrunda Azrail ile zar atarken
Ve sevgimin gücü ile neredeyse ölümü yenecekken
Sen vurdun beni en can alıcı yerimden tam kalbimden
Demek gittin
GİT!
Ve asla dönme geriye
Gelipte bakma gözlerime
Uzanıpta dokunma ellerime
Hele gözyaşlarımı sakın silme
Dedim ya geriye dönme
Dönüpte bu halimi görme
Sen sadece beni ben ise kendimi bıraktım
Sen bilme geriye dönme
Dönme.....