Donları ağır buraların Şiiri - Kenan Faik

Rüzgarlar saklanmaz yataklara
Bazen bir diken batığı zannedersin yolları
Her adımına acır canın
Kanıyor zannedersin çiziklerinden
Şiirlerin...
.
.
.
Vakti gelmemişti daha baharın
Acele etti güneş
Salkım saçak iğde dallarına kanıp...
Oysa vakti geçti çoktan kavuşmamızın
Donları ağır buraların
Koyvermezler filizlenmeye
Kıyarlar sevda demeden
Ferman dinlemeden
Gelip çatarlar anlarlarsa
Dökerler kibrit suyunu
Aşkımıza...
.
.
.
Bırak kal uçurumun
Sen sonunda
Ben başında
Yükseklere erişen çok olmaz nasıl olsa
Bir kartallar
Bir rüzgarlar
Varsın yanımıza...
Ben mehcur
Sen mağrur
Gidelim kavuşamadan yolumuza
Yok bu ateşlerin nihayeti işte
Ağla yüreğim
Ağla...
Sen ağla...