*Donkişot Şiiri - Hüseyin Sönmez

Özgürlük savaşçısıydı,
Bir elinde kılıç,
Bir elinde kalkan.
Çok sert ve mağrur bakışlı,
Bir adam.

'Alanzo Kesada'

Şövalye olmaya karar verdi,
Bindi atına,
Rozinanteydi atının adı.
Hayali bir sevgilisi vardı.
Bir başkaydı onun tadı.
Dülcinaydı ismi,
Hiç görünmeyen cismi,
Hep hayalini süslerdi.

Savaştı.
Beyaz ay şövalyesiyle,
Yel değirmenleriyle,
Onları dev adamlar zannederek.
Beyaz ay şövalyesiyle,
Bahse girerek.
Kendi kendini bilmeyerek,
Yıllarca...

Kaybederse evine dönecekti.
Bırakacaktı savaşı.
Yenik düştü, beyaz ay şövalyesine
Bahsi kaybetti,
Şövalyelik hırsı söndü.
Evine döndü.

Döner dönmez evine,
Aklı geldi yerine...
Fakat iş işten geçmiş
Yataklara düşmüştü.

Bir sabah erken,
Gün ağarırken,
Sessizce gözlerini kapadı,
Donkişot...