Düştün kızıl bir yaprak gibi,
Gönül derinlerime ayazda.
Sarılmak geliyor sonsuza denk,
Ruhun bedeninden ayrı bir renk.
Ayrılık vaktine varıyor gelecek,
Kızıl hazanda vedaya yer yok.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta