Döngüsel Aşk Şiiri - Ercan Barut

Sonsuz döngüye kapılmıştık bir kere,
Yok ederken herşeyi ,
tekrar tekrar dönüp ,
var ediyorduk hikâyelerimizi...

Karşıtlığımız tamamlıyordu birbirimizi,
Aydınlıklarımız anlam bulurken karanlıklarda,
Gitmelerimiz ağlatıyordu ,
gülücüklerle başlayan
kavuşmalarımızda...

Dizilirken mevsimlerimiz ardı sıra,
Kış olup taşıyorduk acılarımızı
bahara,
yaz olup yanıyorduk
sonu gelmez yangınlarımızda...

Kuyruğunu ağzına almıştı
hafızalarımız,
kural dışı oynuyordu oyunlarını,
sen sağ lop oluyorken ön sezilerde ,
ben sol lop olup,
yaşıyordum aşkımızı geçmişlerde...