Döngüler Şiiri - Ekrem Acar

I

döngünün sonu
ellerinde deli deniz kızının

II

gözlerimde suya dönüşür
hemen
her şey

dönerim
o kısacık anda
olmasını istemediğim çocuklarıma
eve ve
hemen her şeye

ve hemen her şey
dönüşmez mi
suya

evren döndükçe

III

evin içinde
dolaşmanı istiyorum
sere serpe
tüm dişiliğinle

IV

güpegündüz dolaşırken
sokakta
sağımdan solumdan
arkamdan
dokunuyor birileri
dokunuyor hemen her şey

sokak boş olsa da... (sokak? ...)

V

bizim paltomuz aşk
gideceğimiz neresi var
nereye gidebilirki
abadan, eski bir palto

VI

ölüm(e) …

VII

sessizce yaklaşan
ışıltılı su yılanı

gözlerin (yılan? ...)

VIII

kapıdan kafasını uzatan
haşarı çocuktan başka
ne güleç? ...

IX

sar ne olur
kendi kendini
sonra da aç
diri ve serin

X

ne önemi varki
senin hücrelerin
bana kan olsa
su kıyısından geçer gibi
ürpermiyorsam kıskançlıktan

XI

hiç ölüm susar mı
sabahla...

artar kaygı…
sinsi mülk...

“gel bıraktım ellerimi sana”
desem...

XII

yoksa haklı mısın malthus
bu kadar insan fazla mı
dünyaya...

XIII

yoksam ben
yok dünya da...

XIV

döngünün başı
deli deniz kızının
ellerinde...