Yedi yıl oldu,
Yedi toprak döndü bahçede
Aynı çiçeği bile vermedi gül dalı
Aynı olmadı hiçbiri.
Kırmızı ile başladı
Pembeleşen güllere bezedi bağımı
Derken soluk sarıya,
Sonunda beyaz oldu.
Aşılandı gül dalı, yeniden doğsun diye,
Renge kör baktı bu defa,
Yaz günü dal çıplak,
Lâpa lâpa yaprak yağdı.
Olmadı böyle yâr,
bu bahçeye çare kalmadı
ne kadar çabaladı yürek, bilseler
ne zaman kama çaksalar dalına,
hançere saydı.
yani, dermanı mı yok?
bağ bozumu geçiyor, bak
daha aşı tutmadı.
16-17.06.1999 - 2009
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 5.1.2008 01:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gün döner, yıl döner, devran döner; yari aynen kalır, kımıldamaz ölesiye kalır. Bahar bile renk değiştirir, o kalır. Bu kadar çok kalıcı olmanın gereği nedir? Sevdayı veya sevgiliyi temsil eden biri yok mu, ona hesap soralım; neden bu kadar bekliyoruz, neyi bekliyoruz? Acıyı tattık artık, sevdanın tadını ne zaman çıkaracağız? Hep birlikte bir beyin fırtınası yapalım... Saygılarımla..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!