Dinlenemeyecek kadar yorgun hücrelerim,
Emanet nefesim içimin soğukluğuyla donuk,
Söylenip duruyorum geçmişe.
Başa saran sözlerimin anlamını yitirdiği döngüdeyim
Kulak öylesine aşina ki, manasını yitirse de kelimeler
Teker teker çoğalıyor dilimde
Kansız ama acı halde.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
