Çeşit çeşit ormanların
Sıra sıra pınarların
Meşhurdur karlı dağların
Çok güzelsin Döngel Köyü
Yiğit olur muhtarların
Cömert olur ağaların
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




MARAŞLIM
Sütçü İmam MARAŞLIM meşaleyi yakınca.
Fransız’ın askerine o kurşunu atınca.
Fransız’lar bayrağını o kaleye dikince.
Eli kolu bağlanarak hiç durur mu MARAŞLIM.
O kurşunla anladı örtüye el uzanmaz.
Uzansaydı Maraş’ta rahat uyku uyunmaz.
Rahat uyku çekenler Maraşlıdan sayılmaz.
Biliyordu bunları Sütçü İmam MARAŞLIM.
BACIMIN YAŞMAĞINI ALDIRMADI MARAŞLIM.
KAHPE KURŞUNU DA SIKTIRMADI MARAŞLIM.
EL BAYRAĞI DALGALANIRKEN MARAŞ’TA
CUMAYI DA KILDIRMADI MARAŞLIM.
Senem Ayşe, Kılıç Ali Maraş için öldüler.
Biran bile göz kırpmadan teslim etmem dediler.
Öyle içten dediler bu sözü de verdiler.
Madalyanın hasını hak etmişti MARAŞLIM.
MEHMET ÇELİK Maraşlıyı bunun için seviyor.
MARAŞLIMA bu acıyı yaşatmasın diliyor.
Yaşatmasın dileyerek bu duyguyu veriyor.
Bu duyguyu yürekte hep yaşıyor MARAŞLIM.
MEHMET ÇELİK
01/01/09 PERŞEMBE
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta