Döngel artık döngel kızım Şiiri - Adem B ...

üçgün oldu gideli ben kızımı özledim
hasret denilenşeyi şimdi iyi anladım
gözümden akn üç damlayı sakladım
dön gel kızım dön gel artık

baba baba deyişin kulaklarımda
birkaç damla yaş aktı yanaklarımda
dün gitmeden hasret kaldım yavruma
dön gel kızım dön gel artık

bir insan bukadar severmi
kızı babasını bu kadar üzermi
bu allahtan bana çilemi
dön gel kızım dön gel artık

garib baban dayanamaz hasretine
özlem duyuyor ogüzelim yüzüne
babam diyen otatlı sesine
dön gel kızım dön gel artık

sen gittinya çınar gibi devrildim
küçüçüktün büyüyüpte serpildin
rüzgarmı ektimde fırtına biçtim
dön gel artık dön gelkızım

beyaz kağıt karalandı
hasretin yüreğimi dağladı
yazan kalemim ağladı
dön gel artık dön gel kızım

bak ellerim titrer oldu
gören gözüm görmez oldu
birde bana felek vurdu
dön gel artık dön gel kızım

hani benim çayım nerde
bulaşıklar tencerede
çoraplarım kara leke
döngel artık döngel kızım

gözlerim ağlıyor artık
birbirimize hasret kaldık
gönüllere taşlar bastık
döngel kızım dön gel artık

güneş doğdu gözüm yolda
ağzıma koymadım sıcak lokma
kirli çamaşır torba torba
döngel kızım döngel artık

elimde ipek kilim
üstün de yazılı ismin
cüzdanımda yırtık resmin
döngel artık döngel kızım

iki günün asır oldu
gözyaşlarım pınar oldu
gelen geçen seni sordu
döngel artık döngel kızım

yazayaza yorulmaz kolum
allahyolu olsun yolun
cennet olsun senin sonun
döngelartık döngel kızım

kardeşinle annen selam ediyor
ebenle deden gözlerinden öpüyor
babansa derdini içine gizliyor
döngel artık döngel kızım

ah düşman oldu bana geceler
sitem ediyor doğmuyor günler
dilim hep ismini heceler
döngel artık dön gelkızım

kardolabında gömlğin kalmış
gömleğine kokun sinmiş
esmer yüzün ne güzelmiş
dön gel artık döngel kızım

ayrılık bu allah yazgısı
yüreğime düştü evlat acısı
bilmiyor neyolcusu ne hancısı
döngel artık dön gel kızım

kara tren acıacı ötüyor
felek sinsi sinsi gülüyor
diktiğimiz çiçekler hepsi ölüyor
dön gel artık döngel kızım

koca sultanbeyli dar oldu bana
hiç selamın yokmu tatlı babana
küçük kardeşinle yaşlı anana
döngel artık döngel kızım

soframızın tadı tuzu kalmadı
hiçbir kimse senin gibi sarmadı
ellerin kızları yüzüme bile bakmadı
döngel artık döngel kızım

kızım allah yolunu açık etsin
kaybolmayan rızık versin
muhammete ümmet etsin
döngel artık döngel kızım

kalemim artık yazmam dedi
yazdıklarım hüzünlendi
beyaz kağıt yeter dedi
dön gel artık döngel kızım

burada son veriyorum mektuba
allah seni bize kavuştura
selametle sağlıcakla
döngel artık döngel kızım

yukarıda yazılan şiir bir babanın kızından üç gün ayrı kalmasından dolayı hüzünle yazılmıştır