Dönersin Diye Şiiri - Süleyman Köse

Sürdüm umut tarlalarını ben yokluğunda
Yokluğunda buldum seni her an kanımda
Bir nisan akşamı gün batımında
Yine seni özledim dönersin diye

Sönse gözümün nuru ağarsa saçım
Hasret ateşi ile yansada canım
Nisan yağmurundan beter aksada yaşım
Hala seni arar gözüm dönersin diye

Kaybetmedim bir an bile umutlarımı
Sıcak sakladım ben hülyalarımı
Sen sil diye bekliyorum gözyaşlarımı
Adınla atar yüreğim dönersin diye

Buysa sevdanın baçı benim bu çilem
Seni söyler mısralarım sana bu sitem
Yazamaz ki ayrılığı sevdamı yazan kalem
Hala seni bekliyorum dönersin diye

Ama bu gün ama yarın ölüm yakında
Arzuhalim kaldı al dudağında
Son busenin tadı kaldı dilimde dudağımda
Değmedi başka dudağa dönersin diye

Banane yüzündeki yıllanmış çizgilerden
Ben sen diye yanıp bekler dururken
Bir kez ses versen yeter yitip gittiğin yerden
Engel tanımaz yüreğim dönersin diye

Diyarlı sözüdür bu bir yol dur dinle
Ne çıkar ömrüm dolsa hasret ve çile
Ecel olsan kabulüm bir gelsen hele
Vermem canım azraile dönersin diye