Masalların dumanı sis olmuşken geceye,sana sarılmak varken,
Varlığın son kahramanıyken hikayemin,sen gözlerimde son damlayken,
Ayrılığının yağmur kokusu doldu sabahlar.
Bu sabah ellerin gitti,aşkı yordun.
Kıyamet başlamadı ki kopmaya hatıralarına hesap versin gözyaşlarım.
Sen de,can da biliyor döneceğini.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta