Masalların dumanı sis olmuşken geceye,sana sarılmak varken,
Varlığın son kahramanıyken hikayemin,sen gözlerimde son damlayken,
Ayrılığının yağmur kokusu doldu sabahlar.
Bu sabah ellerin gitti,aşkı yordun.
Kıyamet başlamadı ki kopmaya hatıralarına hesap versin gözyaşlarım.
Sen de,can da biliyor döneceğini.
Niye gidiyorsun ki tekrar? .
Yine yandık,yine ağladık.
Ama sevgi çaresiz kalmadı.
Ayrılkık tek hece mi ki aşk gibi yaşayacaksın? .
Sevda adınken soyadın hicran olamaz.
O KİMLİĞİNİ GECELERİMİZ KABUL ETMEZ.
HER YILDIZ SENİ SEVGİME TUTUKLAR.
HER ADIMINI GURUR ŞEHRİNE ATARSIN.
GECELER ÇOK TARİH YAZDI.
BİZKEN SEN KALAMAZSIN.
UNUTMA,DAMARDA KANKEN ZEHİR OLMAZSIN BEDENİME.
İNTİHAR OLMAZSIN..
HER İNSAN GİBİ AZRAİLİM VAR.
GİDİŞİN KAN DEĞİL ACI KOKAR.
ÇÜNKÜ KALBİM SENDE.
O DELİYÜREKLE MAHŞERE GİDEMEZSİN.
AKLINI KAYBEDERSİN.
BAŞKASINI HAYALLERİNDE BİLE SEVEMEZSİN.
BEN SADECE ŞAİR DEĞİLİM,BİLİRSİN.
TELAŞI BIRAK,KALBİM SENDEYKEN TERLERSİN.
İKİ GECEDE DÖNERSİN...
Nuri ÖzdemirKayıt Tarihi : 6.3.2008 21:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)