Dönersen Kapın Yo Şiiri - Emrullah İnanan

Sana ne yol soracağım artık,

Ne de "Dön" diye bakacağım arkandan.

Kalbim yorgun, dilim suskun,

Sana ne nasihat edilir nede küfür.

Yalanlarınla dahada küçüldün gözümde,

Sözlerin zehir, gülüşlerin tuzak oldu 

Ben sana yüreğimi açtım,

Sen içine Acımadan bastın—hiç utanmadan, hiç düşünmeden.

Ve o yol taş değil, benim sana ofkelerimle dolu.

Gittttttttttt

Ama şunu unutma:

Bu kalp affetmez,  yaram .!! kabuk bağlamaz.

Bir gün seninde biticek yolun,

Bir bankta oturucaksın yüzünü yere eğip.

İçinden geçecek “Bir zamanlar biri vardı diye…”

Ama ben o zaman çoktan

Yokluğunun sessizliğine alışmış olacağım.

Kıymet bilmeyene sevdaaam haramdır,

Aşkla oynayana kalbim  mezardır

Gönlümden silinir, hatıraların 

Bu şiire bile değmezsin